De heenmatch was geeindigd op een gelijkspel, dus voor een thuismatch zat er wel een overwinning in.
Wel waren we voor deze match flink uitgedund. Gie nog steeds geblesseerd (al van 1 november), Glenn en Wim V. moesten werken en onze speler/coach Stijn was op skiverlof. Gelukkig konden we beroep doen op Chris Jespers om interim-coach te zijn en op Bart Jespers om de match te fluiten. (allebei goed gedaan !!!!, bedankt)
Tijdens de opwarming zagen we al direkt dat we hier met een andere ploeg te maken hadden dan tijdens de heenmatch. Blijkbaar had de tegenstander ook problemen met genoeg mensen te vinden. Sportief als we zijn lieten we die gasten hun gang gaan want anders was de match niet door gegaan. Hoe dat zul je je afvragen. Wel, in de regelementen van de recrea-competitie staat geschreven dat iedere speler een gervvot-licentie moet hebben en dat men maximum 1 competitiespeler mag opstellen. En wie liep daar rond op het plein: jawel een speler van 2 de provinciaal en een speler van 2 de gewest. We hebben dus hun licentie maar niet gevraagd want die zouden ze toch niet hebben.
Maar goed , de match dan. Over de eerste set valt weinig te zeggen, een 0-10 achterstand stond al vlug op het bord. Geen concentratie, zwakke receptie (waardoor ook geen aanval). Uiteindelijk toch de druk van Turnhout kunnen doorbreken en begonnen we in het spel te komen. Winnen deden we deze set niet (6-15) maar de trend voor de volgende set was gezet. Met een andere opstelling (receptie wat meer versterken) konden we de match naar ons toe keren en wonnen we vlot met 15-8. Turnhout was gekraakt (zelfs met die 2 huurlingen) en de derde set ging nog vlotter. 15-3. Het gelijkspel was dus al zeker binnen en dan beginnen bij ons meestal de problemen. De vierde set werd goed ingezet en we bouwden toch een comfortabele voorsprong op. We roken de overwinning al maar halfweg de set ging het mis en door tal van persoonlijke fouten ging de set naar de tegenstander 8-15.
Zowel de heen- als terugmatch moesten beide ploegen de punten delen, een schrale troost misschien op deze 2 matchen heeft Turnhout wel meer punten tegengekregen.
Hoe het verloop van de competitie er nu uitziet is afwachten tot op het einde van de maand. Als Arvoc 2x wint deze maand staan zij op kop met één punt voorsprong op ons, spelen ze 1 winstmatch en een gelijkspel dan blijven wij op kop (weliswaar met hetzelfde aantal punten als Arvoc maar wij hebben als eens een keertje van hen gewonnen). Met nog 5 matchen voor de boeg is dus alles nog mogelijk en zouden we misschien toch wel eens naast de titel kunnen grijpen.
Poppel. In het verleden voor ons altijd al de moeilijkste ploeg geweest. Soms speelde ze goed, andere keren waren zij de geluksvogels die elke bal net binnen de lijnen (van de tegenstander) kregen, net over het net konden lepelen of er ne goei slof tegen konden zetten. De confrontaties in het verleden draaiden steeds uit op winst voor Poppel of een schamelijk gelijkspel.
Poppel. Momenteel zesde in de rangschikking had enkele weken geleden al laten zien dat ze weer moeilijk te pakken waren. Winst thuis tegen het tweede geplaatste Rijkevorsel liet aanvoelen dat we weer een moeilijke match voor de boeg hadden.
Poppel. Donderdag 5 februari , 21 h. Vandaag konden we hier geschiedenis schrijven. De laatste weken zaten we goed met ons spelniveau en we hadden de extra stimulans dat Rijkevorsel hier verloren had. Winst hier betekende immers dat de titel zeer nabij was.
Poppel. Zelfde dag alleen iets later (23h) De geschiedenis heeft zich herhaald. Weer gaat Poppel met de eer lopen. Na een lange en vermoeiende match staan de eindcijfers op het scorebord: 15-13 / 16-14 / 11-15 en 15-13. We haalden niet ons niveau van enkele weken geleden - kwam dit door de spanning (titelkandidaat) of de angst dat de geschiedenis zich inderdaad weer ging….
Poppel. I have a dream, I have a dream that one day we will defeat Poppel
Zo ook vandaag. Het eerste punt dat gescoord werd was voor de tegenstander. Niets aan de hand, dachtten wij, de rest is voor ons. Maar niets was minder waar, enkele opslagen later stonden wij met 7 - 14 achter. Als we echt kampioen willen spelen moest er onmiddellijk iets veranderen. Een slecht gehumeurde coach wist ons toch op te peppen en we kwamen terug: 14 - 14 ; 15 - 14, 15 - 15, 16 - 15 en tot slot halen we de set (na ruim 35 minuten spelen) nipt binnen met 17 - 15. Set 2 ging iets vlotter, niet dat ons spel zo goed was maar we hadden misschien de wind mee en we wonnen vlot met 15 - 5. Set 3 kunnen we terug vergelijken met set 1 alleen gingen beide ploegen gelijk op maar de winst was toch voor ons met 15 - 12. De Jos hield het voor bekeken na deze set (schouderblessure) en Stijn moest wel invallen. Op 10 minuten tijd werd de set afgehandeld met een winst van 15 - 3.
Conclusie: zoals steeds laten we ons door een "mindere" ploeg inpalmen en laten we ons hun spel opdringen. Begin februari hebben we terug een match (uit tegen Poppel) en we hopen dat daartegen al onze geblesseerden (3) terug fit zijn.
Vooreerst moeten we zeggen dat de pastoorkes daar een fantastische accomedatie hebben. Verzorgde kleedkamers met goede douches en de zaal was ook niet mis: houten vloer die niet te glad was - alleen jammer van de vele lijnen die er staan.
Maar goed, nu de wedstrijd. Het begon in ieder geval al slecht, onze vaste passeurs waren er niet bij: Leo zat voor zijn werk in Parijs en Koen is nog steeds geblesseerd aan zijn arm ( restant van het kersttornooi). Op de parking legt Stijn nog vlug onze nieuwe opstelling uit. In plaats van 5-1 zouden we nu 4-2 gaan spelen met Stijn en Jef als passeurs. Alles was duidelijk, iedereen wist waar hij moest staan, naar waar men moest lopen enz.
Set 1: beide ploegen beginnen ietwat nerveus aan de match, al vlug lopen we uit tot een 1-5 voorsprong maar dan keert het tij. Rijkevorsel heeft de scheidsrechter mee en bij hun opslag stellen zij steeds een mooi schermpje op. Lastig voor ons, te meer omdat de scheids dit toelaat. Punten gaan over en weer en de set word afgesloten met een 15-11 nederlaag.
Set 2: niet getreurd de heenmatch was ook zo begonnen en de volgende 3 sets hadden wij toen gepakt. Benieuwd wat het nu zou worden. Gebrek aan concentratie, het vervelende scherm .... wat er aan de hand was weten we niet maar een 15-6 stond al vlug op het scorebord.
Set 3: Winnen konden we dus niet meer maar een gelijkspel moest nog kunnen. Ons geheim wapen werd bovengehaald. Toch handig als je een zingende schooldirecteur op de bank hebt zitten. Onze supporterskern kwam in aktie. De opstelling wat veranderd en we begonnen met volle moed aan de derde set. Na wat opslagen heen en weer kwam na 3 rotaties met een stand van 0-0 de Jef aan opslag. Nooit gezien, nooit meegemaakt!! Wij begonnen ook een scherm te vormen en Jef sloeg de ene na de andere bal bij de tegenstander binnen. Op 10 minuten tijd kwam de setstand van 0-15 op het bord.
Set 4: onze eer was al een beetje gered en de veer van de tegenstander was gebroken. We moesten en zouden hier een puntendeling gaan halen. Zelfde strategie als de vorige set (alleen kon Jef zijn stunt niet herhalen). Alles ging plotseling veel beter en de tegenstander begon zich echt geprikkeld te gedragen, maar niets kon ons tegenhouden en een droge 2-15 was daar het resultaat van.
Al bij al een verdiende puntendeling voor de beide ploegen en zo blijven we aan kop in onze reeks met nog altijd geen enkele verliesmatch. De titel wenkt (?).
Als ik me het goed herinner dateert het laatste verslag van ergens midden vorige competitie. Eem competitie waarin we op het einde toch een mooi resultaat konden wegzetten. Een derde plaats en nipt niet gepromoveerd naar een hogere reeks.
Dit seizoen lijkt alles anders te verlopen. Sinds de komst (mid) vorig jaar van een eigen trainer/coach (de Stijn) loopt bij ons alles een beetje vlotter en komt ons spelsysteem en speltactiek eindelijk in een goede plooi te liggen.
Wij van onze kant doen er alles aan om ook dit jaar voor onze club een kampioenentitel in de wacht te slepen. Op het eind van elke maand wordt de rangschikking aangepast, groot was onze verwondering dat onze naaste concurenten in de maand december één of meerdere matchen hebben verloren. Dit geeft eind december een compleet andere rangschikking waarin wij de kop aanvoeren met 3 punten voorsprong op nummer twee. Met vijf gewonnen matchen en tweemaal een gelijkspel staan we nu dus nummer 1 in onze kompetitie en die plaats willen we voor de rest van het seizoen ook behouden. Je leest het inderdaad goed: nog geen enkele match verloren!!
Die nummer twee is aanstaande donderdag onze eerste tegenstrever van het nieuwe jaar. Thuis konden we KWB Rijkevorsel makkelijk inpakken met een 3-1 score. Benieuwd wat de terugmatch gaat worden.
Misschien is met dit verslagje de draad terug opgenomen om jullie meer op de hoogte te houden van onze belevenissen in de volleybalwereld.
De recrea-heren wensen langs deze weg de ganse club een prettig, gezond en sportief 2004 toe.