Een artikeltje uit ons clubblad OUT, nr 11, 13 maart 1998:

Nieuwe spel- en puntentellingssystemen.

Je hebt het misschien al ergens gelezen of gehoord en anders kom je het nu te weten. Op internationaal niveau experimenteert men met nieuwe spel- en puntentellingssystemen. Onlangs zijn hierover 2 artikels verschenen in het Volleymagazine van de VVB. Een korte samenvatting:

Volgens Ruben Acosta, voorzitter van de wereldvolleybalfederatie, heeft een volleybalmatch verschillende problemen:

de volleybalwedstrijden duren te lang
de spektakelwaarde moet verhoogd worden
de wedstrijden moeten programmeerbaar worden in het televisiekeurslijf

Acosta is op zoek gegaan naar een mogelijke oplossing en denkt er één gevonden te hebben. Hij ontwikkelde het zogenaamde STLPS-systeem, het Set time limit playing system. Wat wil dit nu juist zeggen? Het volleybalwedstrijdsysteem blijft bestaan zoals wij dat nu kennen, maar er wordt flink gesnoeid in de speeltijd. Na 20 minuten spelen in een gewone set toont iemand aan de jurytafel een gele vlag. Dit wil zeggen dat de klok vanaf nu stilgezet zal worden tijdens een TO, blessure of een dweilpauze. Is er na 25 minuten nog geen winnaar, dan wordt er een rode vlag getoond. Onmiddellijk na het vertonen van de rode vlag, wordt er overgeschakeld op het rallypuntsysteem zoals in een tie-break. Met dit systeem werd reeds geexperimenteerd tijdens de Grand Champions Cup in Japan eind 1997.
Een Nederlands volleybaltijdschrift vindt de invoering van STLPS ongehoord. De tijdregel zorgt volgens het tijdschrift enkel maar voor een anti-climax en het levert slechts heel uitzonderlijk spektakel op: enkel wanneer de stand na 25 minuten per toeval nog gelijk is. Een artikeltje in een ander volleybaltijdschrift geeft kritiek op de tijdwinst die er volgens Acosta overduidelijk aanwezig is in het spel. Dit tijdschrift ziet de oplossing van dit probleem eerder in een afschaffing van de technische TO (wanneer de leidende ploeg 10 punten heeft) of door sneller te wisselen en haast te maken met het serveren. Een opiniestukje uit een ander tijdschrift eindigt als volgt: "Beste meneer Acosta, wij zijn echt niet tegen veranderingen, maar op deze manier wordt het een puinhoop."

Onder leiding van John Helt, managing director van de Deense volleybalfederatie, experimenteren de Denen dit seizoen met het new Pointscoring Volleyball - systeem. Alvorens het systeem uit te leggen, geven we eerst een aantal argumenten van Helt:

de tijdsduur van een wedstrijd is gelimiteerd van 1 uur 20 tot maximaal 2 uur
`elke rally is een punt' is begrijpbaar voor iedereen, klinkt logischer voor wie het volleybalspel niet kent
wedstrijden worden aantrekkelijker omdat iedere bal even belangrijk is.; iedere bal is een punt
het spel wordt minder voorspelbaar en volleybal verhoogt aldus zijn spanningsniveau, onder meer door de segmentering: een ploeg moet kleinere delen in het geheel winnen om eindwinnaar te worden.

Hoe wordt er dan gespeeld? Er worden twee helften gespeeld en bij een 1-1 gelijke stand, speelt men nog een tie-break. Iedere helft bestaat uit 2 sets. Iedere set moet men 21 punten behalen, i.p.v. 15 en er moeten 2 punten verschil zijn. In dit nieuwe systeem moet je de opslag niet hebben om punten te kunnen maken. Je speelt dus eigenlijk constant een tie-break (een 5de set). Wanneer het na de 1ste helft 1-1 gelijk is qua setstand, speelt men een tie-break tot 7 punten met 2 punten verschil (vergelijkbaar met tennis bij een 6-6 gelijke stand in games). Na de 2de set krijg je dan 1 minuut pauze en dan moet men aan deze tie-break tot 7 punten beginnen, zonder dat je van opstelling wisselt, noch van kant of rotatie: je begint zoals je geeindigd bent. Na deze tie-break weet je dan wie de eerste helft gewonnen heeft. Tussen de 2 helften krijg je 10 minuten pauze, tussen iedere set 3 minuten.
De 2de helft verloopt juist hetzelfde als de eerste helft: 2 sets en eventueel een tie-break tot 7 punten met 2 punten verschil. Na deze 2de helft ken je de stand. Is het nu 1-1 gelijk, dan moet er nog een tie-break gespeeld worden, maar ditmaal tot 21 punten en weer minstens met 2 punten verschil. De winnaar van deze tie-break is tevens de winnaar van de wedstrijd.
Net zoals vroeger wordt er getosst vlak voor de wedstrijd en vlak voor de eind-tie-break, waarbij je de opslag of het veld kan kiezen. Wat de TO's betreft, heb je een technische, verplichte TO als de leidende ploeg 10 haalt (deze TO duurt 60 sec.) en mag iedere ploeg een gewone TO aanvragen van 30 sec. Dit geldt ook zo in de eind-tie-break.

Een deel van dit systeem van volleyballen wordt reeds min of meer toegepast in de gewestelijke selectie, waar 3 sets worden gespeeld volgens het tie-break-systeem en waar ook tot 21 punten wordt gespeeld met minstens 2 punten verschil.