Een artikeltje uit ons clubblad OUT, nr 22, 26 mei 2000:
Ja, ja; iedereen gebruikt ze en iedereen kent ze.
Of, toch niet?
We zetten ze voor u eens op een rijtje.
Je laat de bal vallen voor je neus, maar handig genoeg staat er een van je ploegmaten dichtbij. Wat kan je dan zeggen?
De bal valt normaal gezien buiten, maar toch besluit je om een of andere reden dat je hem pakt. Vervolgens verlies je het punt.
De opslag, een kritiek punt in de match: zonder een goede opslag, geen punten en als er al zes na elkaar in het net zijn gegaan, ben jij aan de beurt. Met bibberende knieën, neem je de bal in je handen en met de gedachte: als hij er maar over is, sla je op. De bal eindigt nog net in het net.
(ofwel sta je drie meter in het veld bij de opslag)
De bal komt je in een hoge boog tegemoet, met trots in je stem roep je OUT. Maar bij nader inzien, valt de bal een meter voor de lijn. Wat is er gebeurd?
De bal komt jou richting uit, maar een beetje uit de richt. Terwijl de gedachte door je hoofd spookt, of je hem zou pakken of niet, beweeg je met ogenschijnlijke traagheid en valt de bal met een luide SMAK op de grond. Hoe verklaar je dit?
En vervolgens: situaties waarvoor geen verklaring te verzinnen valt.